วันพฤหัสบดีที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2559

ในงานวันมาฆบูชาที่วัดพระธรรมกาย



         นับสิบปีแล้วที่ดิฉันไม่เคยพลาดงานบุญวันมาฆบูชาเลย  ดิฉันมีความปลื้มใจและภูมิใจทุกๆครั้งที่ มีคนต่างชาติต่างภาษาที่ศรัทธาในพระพุทธศาสนามาพร้อมใจกันร่วมจุดโคมประทีปเพื่อเป็นพุทธบูชาแด่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ณ วัดพระธรรมกาย มันเป็นความภูมิใจลึกๆที่เราได้มีส่วนร่วมสร้างวัดแห่งนี้  ดิฉันมีความปลื้มในทุกๆบุญที่ทำกับทาง#วัดพระธรรกาย เพราะได้เห็นศาสสณะสถานที่เราได้มีส่วนร่วมในบุญสร้างสถานที่ให้เป็นที่รองรับสาธุชนจากทั่วโลก ถึงแม้ดิฉันตอนนี้จะอยู่ที่ต่างประเทศแต่ก็จะต้องไปร่วมบุญศูนย์สาขา(ที่วัดพุทธฮัมบวร์ก)อยู่เสมอ และจะทำพิธีจุดเทียนตามเวลาตรงกับประเทศไทยผ่านช่องดาวเทียมที่ส่งมา



         
            เมื่อที่ดิฉันได้ยินเพลงของวัดที่มีเนื้อความว่าจะเป็นแสงสว่างให้กับชาวโลกทุกคนที่กำลังอยู่ในความมืดมิด นำ้ตาเย็นมันจะใหลออกมาอัติโนมัติ แบบกลั้นไม่อยู่ จะกี่ครั้งจะกี่ปี ก็จะเป็นแบบนี้
จนเพื่อนบางคนเขาแซว เพราะดิฉันจะร้องให้ทุกครั้ง เมื่อได้ยินเพลงนี้ มันเป็นความปลื้ม
แบบไม่มีที่สิ้นสุดจริงๆ  ปลื้มในมโนปณิธานของหมู่คณะที่จะช่วยชาวโลกให้พ้นจากความทุกข์ โดยการ
สอนให้ทุกคนในโลกนี้โดยไม่แบ่งชั้นวัณณะหรือแบ่งแยกศาสนาให้ได้รู้จักกับความสุขที่แท้จริงที่เกิดจากการนั่งสมาธิ